Dzięki staraniom i zaangażowaniu członkiń Koła Gospodyń Wiejskich w Buchcicach i ich mężów 17 sierpnia 2019 r w Kościele Parafialnym w Buchcicach została odprawiona msza św. z podziękowaniem za otrzymane zbiory i poświęcony piękny wieniec dożynkowy, a następnie było wspólne biesiadowanie pod szkołą.

Sołectwo nasze dziękowało za tegoroczne plony również w dożynkach gminnych w Tuchowie, w dożynkach powiatowych w Wojniczu gdzie nasz wieniec  zajął III miejsce, delegacja z Buchcic pielgrzymowała z wieńcem na Jasną Górę do Czarnej Madonny.

Prezentowany wieniec w kształcie podwójnego serca wraz z kielichem i hostią miał wymowę mistyczną, podkreślając moc Bożego miłosierdzia. Kielich i hostia odwoływały się do pokarmu tego codziennego jak również do tego, który daje ukojenie i siłę

Dożynki Wiejskiej odbyły się 15 sierpnia 2014 r. w Buchcicach.
Mszy Św. przewodniczył rodak buchcicki ks. Łukasz Nowak z Diecezji Łódzkiej.

Starostami dożynek byli: Iwona Nawrocka i Marek Ciszek.

Oprócz tego delegacja uczestniczyła w dożynkach gminnych w Tuchowie oraz dożynkach powiatowych w Ciężkowicach.

15 sierpnia odbyły się wiejskie dożynki. Starościną Dożynek była Maria Ciszek, Starostą Józef Gawron. Tematyka wieńca to Rok Wiary.
Delegacja Dożynkowa brała udział w Dożynkach Gminnych w Tuchowie 25 sierpnia 2013 r.

Buchcice to wioska leżąca na północny zachód od rynku tuchowskiego, która w latach 1935-1967 nosiła nazwę Meszna Szlachecka. Obydwie nazwy funkcjonują do dzisiaj i wiążą się z rolą, jaką pełniła wioska w dawnych czasach. Obecna nazwa Buchcice należy do starych (podobnie jak Piotrkowice lub Ciężkowice) i świadczy o dawnym założeniu wioski, a wywodzi się najprawdopodobniej od imienia właściciela dóbr, które rozciągały się koło dworu i po obydwu stronach rzeki Białej. Do dziś jeden z przysiółków nazywa się Pańskie Pola, inny – Folwark, jeszcze inny – Pasternik, a część pól w Piotrkowicach nosi nazwę Buchciczne. Meszne zaś to nic innego jak zobowiązanie do oddawania części zbiorów, a dokładnie zbiorów żniwnych, na rzecz określonego właściciela. Stąd wyznaczone do tego celu obszary gruntów lub folwarki nadawane kościołom, otrzymywały nazwy: Meszna, Meszno lub Meszne a także Mszanka.